Dwie rzeczy ostatnio podziałały mi na wyobraźnię. Najpierw dowiedziałam się, że na drukarce 3D można już wydrukować pełnokrwistego steka wołowego wyhodowanego ze zwierzęcych komórek macierzystych. Hi-tech pozwala tak różnicować komórki biotuszu, że wychodzą i błonki, i włókienka i inne detale. Niezmordowany program CAD małpuje całe struktury steka oraz jego kształt finalny. Nieźle. Jeszcze niedawno brzydziliśmy się jedzenia świerszczy, wołków zbożowych i innych robali, a tu trzeba szybko przestawiać wajchę i puszczać pawia ma mięsko z in vitro.

Zaraz poleciałam z tym newsem do rzeźnika przy moim bazarku, gdzie się zaopatruję od dwudziestu lat. Pani Bożenka nic jeszcze nie wiedziała o drukowaniu mięsiwa, trochę się nerwowo pośmiałyśmy i jak poprosiłam o dwa rozbefy, rzuciła wesoło: „Już drukuję!”. My tę grypserę chyba utrzymamy.

Steki z drukarki 3D to całkiem poręczna metafora do opisywania różnych patologii i wcieleń narko-komunizmu (chwała Gabrielowi za rozświetlenie tego pojęcia). Mamy łykać sztuczny badziew i ratować świat. A jak ktoś się temu sprzeciwia, sam na siebie wydaje wyrok. Tak się ostatnio stało z dyrektorem Zachęty i jego wystawą „Pejzaż malarstwa polskiego”.

W Zachęcie wreszcie pokazano coś innego niż zwykle i to jeszcze na niespotykaną skalę. Dawno nie widziałam tak przekrojowej i zaskakującej wystawy polskiej sztuki – malarstwa dobrego warsztatowo i z pomyślunkiem zaaranżowanego w salach Zachęty - mam na myśli sposób powieszenia dzieł, dobrane do nich tła, małą architekturę etc. Ten aranż w pierwszej kolejności stał się obiektem kpin tzw. salonu i mówiono, że Janowski powiesił obrazy, które pasowały do siebie kolorem. A co, przepraszam bardzo, nie wolno? Jeszcze rozumiem, gdyby jakieś kity podobierał kolorami, to można byłoby się czepiać, ale on - i mówię to z pełną odpowiedzialnością – powiesił za mało kitów. Sztuka współczesna w zasadzie wszędzie składa się w 90 procentach z badziewia, więc on nie pokazał rzeczywistej panoramy polskiego malarstwa, tylko jego wyidealizowany obraz. W dodatku popełnił grzech dla lewicy kardynalny - pokazał dużo sztuki o tematyce religijnej czy wchodzącej z religią w jakieś dialogi.

Ogólna postawa dyrektora tak bardzo nie podoba się salonowi, że jeszcze przed wernisażem aferę zrobiła grupka 10 malarzy, którzy nie życzyli sobie, by ich prace, zakupione, jak rozumiem, przez państwową instytucję, a więc nie będące już ich własnością, wywieszać bez ich zgody w Zachęcie. Dlaczego? Dlatego, że artystom tym politycznie nie po drodze z dyrektorem. Potem po prostu przyszedł minister siepacz Sienkiewicz i usunął dyrektora ze stanowiska. Uzasadnienie brzmiało tak: Niewywiązywanie się „z upowszechniania sztuki współczesnej we wszystkich jej aktualnych przejawach, traktowanej jako istotny element kultury i życia społecznego”. A ja powiem tak – faktycznie dyrektor nie wywiązał się, bo za mało badziewia, czyli aktualnych przejawów sztuki, upowszechniał.

Jeśli by pociągnąć metaforykę rzeźnicką, to wystawa w Zachęcie jest chyba jednym z ostatnich smakowitych i autentycznych steków wołowych zaserwowanych w salach Narodowej Zachęty Sztuki. Zwłaszcza, że dopełnia ją znakomita wystawa Jerzego Nowosielskiego z okazji stulecia urodzin artysty. Wszystkim polecam wycieczkę do Zachęty. Wystawa wyklęta będzie otwarta do 25 lutego (a Nowosielski tylko do 4 lutego). Pomijam świetnego Czwartosa (i innych malujących członków jego rodziny), bo już zostaliśmy nieco oswojeni z jego wizjami. Ale jest tam wiele dla mnie nowych nazwisk i ciekawych, a nawet szokujących rzeczy. Wielu osobom może nie spodobać się jakaś trawestacja holenderskich martwych natur z wytatuowanymi modelkami czy monumentalne ukrzyżowanie Chrystusa z postaciami Staży Miejskiej spuszczającej łomot ludziom pod krzyżem, ale na mnie zrobiło to piorunujące wrażenie.  Mam trochę przedfotografowanych obiektów z tej wystawy i może w wolnej chwili wrzucę na mojego bloga, ale póki co polecam wirtualny spacer po wystawie. Bo i taka opcja w świecie hi-techu jest:
https://wnetrza3d.pl/realizacje/zacheta/pejzaz-malarstwa-polskiego-6170/

Na koniec popatrzyłam sobie na listę artystów, co podpisali protest. Widnieje tam między innymi nazwisko Tomasza Ciecierskiego, przez wszystkich świętych salonu uważanego za ikonę polskiego malarstwa współczesnego. Można sobie go wygooglować. Jakaż to jest nędza warsztatowa! Na to się nie da patrzeć po prostu. Ten człowiek zasłynął tym, że zaczął robić coś pomiędzy rzeźbą a malarstwem, a konkretnie nabijać pomalowane byle jak małe blejtramy jeden na drugi. W rodzaj stosu. I stał się przez to rozpoznawalny i jakoś niesamowicie sławny. No więc warto pójść do Zachęty i zobaczyć jak blado i żałośnie wygląda to jego dzieło na tle innych obrazów. Po latach smakuje jak coś, co tylko przypomina sztukę. Jak stek z drukarki 3D.

 

 

---

tagi: zachęta  wystawa pejzaż malarstwa polskiego  stek z drukarki 3d 

	BeaM
	27 stycznia 2024 19:23

18     1016    9 zaloguj sie by polubić